φλοισβόπορος

-ον, Μ

(κυρίως μτφ.) ταραχώδης («φλοισβοπόρου βιότοιο», Γ. Πισίδ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < φλοῖσβος + -πορος (< πόρος), πρβλ. βαθύ-πορος].